loading...

اخبار 2021

بازدید : 10
دوشنبه 25 مهر 1401 زمان : 12:31

ماجرای احیای یک پیانوی قدیمی توسط زنده‌یاد ندایی در استودیو هشت
مدیر رادیو نمایش طی یادداشتی از سوگ زنده‌یاد امیرحسن ندایی نوشته و به ماجرای احیای یک پیانو پرداخته است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، محسن سوهانی مدیرکل هنرهای نمایشی رادیو و رادیو نمایش همزمان با خاک‌سپاری زنده‌یاد امیرحسن ندایی یادداشتی را به نگارش درآورد.

وی در این یادداشت نوشت: «حوالی غروب جمعه پاییزی 22 مهر، تماس سعید اسلام‌زاده به سوگم نشاند، خبر تلخ بود و بهت‌آور: دکتر امیرحسن ندایی پرکشید.

از نخستین بار که ایام نوجوانی با صدا و سیمایش در نقدهای سینمایی تلویزیون آشنا شدم، تا این اواخر که با «نقدآورد» رادیونمایش (برنامه تخصصی تحلیل میان‌رشته‌ای سینما از منظر علوم انسانی) همراهمان بود، خاطرش را جز به نیکی و آموزگاری نمی‌شناسم.

دانشمند بود و عمیق، فرزانه بود و فروتن، پربار بود و افتاده.

مقالات دیگر: رنگبرداری فرش

آخرین خاطره‌مان در «استودیو هشت» ارگ کهنسال رادیو، شیرین و ماندگار رقم خورد: ماجرای پیانوی بی‌نوای وزارت اطلاعات!

زبان‌بسته را از هم گسسته، له و لورده، انداخته بودند گوشه‌ای. پیانوی رویال دوپداله‌ای که در مکاتبه با شرکت سازنده‌اش پتروف روشن شد نمونه‌ای خاص است که بیش از شصت سال از عمرش می‌گذرد و از طرف دولت وقت چکسلواکی به ایران اهداء شده است. یک روز، بعد از ضبط برنامه به‌پیشنهاد دکتر ندایی نازنین بر بالینش رفتیم، چون طبیبی دلسوز و نگران، کلاویه‌هایش را نواخت و مژده داد که از پس آن‌همه جور هنوز زنده است…، از طنز ماجرا آن که علی آقا، نیروی قدیمی خدمات در حین جابه‌جایی پایه‌ها درآمد که: «عه، بدبخت شدیم، این‌جا نوشته وزارت اطلاعات!»، مرد ساده‌دل دوست‌داشتنی نمی‌دانست منظور وزارت اطلاعات و جهانگردی آن روزگار است که نقشی معادل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی امروز ایفا می‌کرد و رادیو را هم تحت مدیریت داشت.

به هر ضرب و زور که بود سامانش دادیم.

مقالات دیگر: بسته پذیرایی مراسم ختم

حالا پیانوی پرقدمت «استودیو هشت» رادیو دوباره جان گرفته است و خوش می‌درخشد، دورش حصاری کشیدیم و شناسنامه‌ای با چند خط شرح‌حال تا بماند برای آیندگان.

هر روز که قدم به حیاط ارگ کهنسال رادیو می‌گذارم، به آینده و روند نام‌های کوچک و بزرگ می‌اندیشم و رسم روزگار، دیر یا زود ما هم خواهیم رفت، نه‌فقط از ارگ که از دنیای دون.

میراث فرهنگی اما ماندگار است؛ همان طور که یاد و خاطر دکتر امیرحسن ندایی در قلب دوستدارانش».

ماجرای احیای یک پیانوی قدیمی توسط زنده‌یاد ندایی در استودیو هشت
مدیر رادیو نمایش طی یادداشتی از سوگ زنده‌یاد امیرحسن ندایی نوشته و به ماجرای احیای یک پیانو پرداخته است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، محسن سوهانی مدیرکل هنرهای نمایشی رادیو و رادیو نمایش همزمان با خاک‌سپاری زنده‌یاد امیرحسن ندایی یادداشتی را به نگارش درآورد.

وی در این یادداشت نوشت: «حوالی غروب جمعه پاییزی 22 مهر، تماس سعید اسلام‌زاده به سوگم نشاند، خبر تلخ بود و بهت‌آور: دکتر امیرحسن ندایی پرکشید.

از نخستین بار که ایام نوجوانی با صدا و سیمایش در نقدهای سینمایی تلویزیون آشنا شدم، تا این اواخر که با «نقدآورد» رادیونمایش (برنامه تخصصی تحلیل میان‌رشته‌ای سینما از منظر علوم انسانی) همراهمان بود، خاطرش را جز به نیکی و آموزگاری نمی‌شناسم.

دانشمند بود و عمیق، فرزانه بود و فروتن، پربار بود و افتاده.

مقالات دیگر: رنگبرداری فرش

آخرین خاطره‌مان در «استودیو هشت» ارگ کهنسال رادیو، شیرین و ماندگار رقم خورد: ماجرای پیانوی بی‌نوای وزارت اطلاعات!

زبان‌بسته را از هم گسسته، له و لورده، انداخته بودند گوشه‌ای. پیانوی رویال دوپداله‌ای که در مکاتبه با شرکت سازنده‌اش پتروف روشن شد نمونه‌ای خاص است که بیش از شصت سال از عمرش می‌گذرد و از طرف دولت وقت چکسلواکی به ایران اهداء شده است. یک روز، بعد از ضبط برنامه به‌پیشنهاد دکتر ندایی نازنین بر بالینش رفتیم، چون طبیبی دلسوز و نگران، کلاویه‌هایش را نواخت و مژده داد که از پس آن‌همه جور هنوز زنده است…، از طنز ماجرا آن که علی آقا، نیروی قدیمی خدمات در حین جابه‌جایی پایه‌ها درآمد که: «عه، بدبخت شدیم، این‌جا نوشته وزارت اطلاعات!»، مرد ساده‌دل دوست‌داشتنی نمی‌دانست منظور وزارت اطلاعات و جهانگردی آن روزگار است که نقشی معادل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی امروز ایفا می‌کرد و رادیو را هم تحت مدیریت داشت.

به هر ضرب و زور که بود سامانش دادیم.

مقالات دیگر: بسته پذیرایی مراسم ختم

حالا پیانوی پرقدمت «استودیو هشت» رادیو دوباره جان گرفته است و خوش می‌درخشد، دورش حصاری کشیدیم و شناسنامه‌ای با چند خط شرح‌حال تا بماند برای آیندگان.

هر روز که قدم به حیاط ارگ کهنسال رادیو می‌گذارم، به آینده و روند نام‌های کوچک و بزرگ می‌اندیشم و رسم روزگار، دیر یا زود ما هم خواهیم رفت، نه‌فقط از ارگ که از دنیای دون.

میراث فرهنگی اما ماندگار است؛ همان طور که یاد و خاطر دکتر امیرحسن ندایی در قلب دوستدارانش».

نظرات این مطلب

تعداد صفحات : 0

درباره ما
موضوعات
لینک دوستان
آمار سایت
  • کل مطالب : 665
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 162
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 388
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 552
  • بازدید ماه : 4078
  • بازدید سال : 5261
  • بازدید کلی : 31343
  • <
    پیوندهای روزانه
    اطلاعات کاربری
    نام کاربری :
    رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    کدهای اختصاصی